اولین جوامع

اندیشه هایم در بین خواندن کتاب قرارداد اجتماعی این بود که :

اگر مانند ژان ژاک روسو فرض کنم انسان آزاد متولد شده .

از آنجا که قدیمی ترین جوامع و تنها جامعه طبیعی خانواده است

و فرزند تا وقتی به پدر وابسته اند که برای بقای خود به او احتیاج داشته باشند.

خانواده اولین نمونه ی جوامع سیاسی میباشد. 

به گفته ژان "رئیس تصویر پدر است."

و "ملت تصویر بچه ها" و چون همگی آزاد متولد شده اند آزادیشان را بخاطر سودمندیشان از دست میدهند . (امر هزینه-فایده Cost-Benefit )

پس اگر برده ی آزادی باشیم ، آزادی را بدلیل سودمندی اش کسب میکنیم.

در واقع استقلال حاصل نبود سودمندی است . 

آیا قدرت حق را بوجود می آورد .

اگر مطیع قدرت هستیم به معنای حقانیت آن نیست .

پس هر انسان هیچ اختیاری بر همنوع اش ندارد لذا امر ولایت های دینی و مذهبی موجود صرفا خودفروشی جامعه به اموری ماورا الطبیعه برای کسب احتمالا احساس آرامشی نسبی در امر مرگ زیستی یا پدیده هایی شبیه آن است ؛ در اینجا فروشی توجیهی برای ازدست دادن در سودمندی است. 

بنظر من ما مغلوب سودمندی(Cost-Benefit) در این امر شدیم و در این معامله خسارت زیادی دیده ایم ، برای جبران مافات باز هم بایستی هزینه بپردازیم .